ศิลปกรรมในวิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ 2546

แนวคิด

จากหินก้อนแรกที่ถูกกะเทาะจนบิ่นแล้วใช้คมของมันเป็นอาวุธในการล่าสัตว์ อารยธรรม ทางด้านวัตถุของมนุษย์เริ่มต้นขึ้นอย่างตรงไปตรงมาเพียงเพื่อตอบสนองความจำเป็นในการ ดำรงชีวิต ผ่านกาลเวลานับแสนนับล้านปีสติปัญญาของมนุษย์เพิ่มสูงขึ้น พร้อมๆ กับอารยธรรม ทางด้านวัตถุที่ค่อยๆ พัฒนาก้าวตามไปด้วย ในระหว่างเส้นทางสู่ความศิวิไลซ์นี้สังคมมนุษย์ ค่อยบ่มเพาะมายาคติต่างๆ นานา ฉาบทับลงไปบนวัตถุชิ้นแล้วชิ้นเล่า จนหน้าที่และคุณค่าของมันมี มากเกินกว่าที่สัมผัสได้จากโลกทางกายภาพ วัตถุได้กลายเป็นสิ่งแสดงให้เห็นถึงสติปัญญา ความคิด ริเริ่มสร้างสรรค์ และจินตนาการอันไร้ขอบเขตของมนุษย์ ขณะเดียวกันวัตถุก็ได้กลายเป็นมาตรวัด สิ่งต่างๆ ทั้งรสนิยม เพศสถานะ ชนชั้นทางสังคม ฐานะทางเศรษฐกิจ อำนาจ ความสำเร็จในชีวิต ไป จนถึงเป็นตัวชี้วัดคุณค่าความเป็นมนุษย์ อีกทั้งวัตถุยังได้กลายเป็นชิ้นส่วนในการประกอบสร้าง ตัวตนของปัจเจกบุคคล ข้าพเจ้าในฐานะปุถุชนคนหนึ่ง ผู้ซึ่งมีความอยากได้ อยากครอบครอง วัตถุสิ่งของต่างๆทั้งตัวกายภาพของวัตถุ และความหมายเชิงสัญลักษณ์ของมัน ผู้ซึ่งหลงใหลใน ความงดงามของวัตถุสิ่งของ ผู้ซึ่งมีวัตถุสิ่งของเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างความหวังและแรงขับเคลื่อนให้ ชีวิต ผู้ซึ่งใช้วัตถุเป็นส่วนหนึ่งในการประกอบสร้างตัวตน ผู้ซึ่งภาคภูมิในสติปัญญา และความคิด สร้างสรรค์ของเผ่าพันธ์มนุษย์ และรู้สึกเคว้งคว้างทุกครั้งเมื่อตระหนักว่าจากจุดเริ่มต้นอันแสน เรียบง่ายของบรรพชนนั้น มนุษย์ได้นำอารยธรรมทางด้านวัตถุเดินทางมาไกลเพียงใด และเป็นเรื่อง ยากเย็นแค่ไหนที่เราจะทำความเข้าใจและมองเห็นสิ่งต่างๆ อย่างชัดเจน ถ่องแท้ในยุคสมัยที่ระบบคุณค่า และความหมายถูกทำให้พร่าเลือน ข้าพเจ้าจึงได้สร้างผลงานจิตรกรรมโดยใช้สัญลักษณ์ที่ผสมผสาน ระหว่างความจริง กับ จินตนาการ เพื่อถ่ายทอดความรู้สึกที่ย้อนแย้งเหล่านี้ อีกทั้งเพื่อเป็นการทำ ความเข้าใจตนเอง และมิติที่ซับซ้อนของความเป็นมนุษย์

ภาพผลงาน